CHERLET ANDRÉ
Cherlet André
Geboorteplaats ; Sijsele
Geboortedatum ; 4 december 1931
Plaats van overlijden ; Oostkamp
Datum van overlijden ; 13 januari 2013
Veldpositie ; aanvaller
Teamloopbaan ; 1944-1956 Cercle
1956-1961 Koninklijke Football Club Tielt
1961-1963 FC Sportverbroedering Wevelgem
Trainersloopbaan ; 1963-1966 Sportkring Steenbrugge
Interlands ; militair internationaal,selecties nationale ploeg scholieren en junioren.
Cercle-cijfers ;
|
COMP.MATCH |
COMP.GOALS |
BEKER.MATCH |
BEKER.GOALS |
1948/49 2kl. |
14 |
3 |
|
|
1949/50 2kl. |
15 |
1 |
|
|
1950/51 2kl. |
10 |
4 |
|
|
1951/52 2kl. |
16 |
1 |
|
|
1952/53 3kl. |
26 |
10 |
|
|
1953/54 3kl. |
7 |
3 |
1 |
|
1954/55 3kl. |
3 |
2 |
|
|
1955/56 3kl. |
10 |
1 |
1 |
1 |
TOTAAL |
101 |
25 |
2 |
1 |
Debuut ; 16/01/1949,v.Kortrijk Sport,home,1-0
Laatste match ; 22/04/1956,v.RC Gent,home,5-1
Palmares ; kampioenschap,3e klasse A,1955/56
Via Assebroek
en het befaamde Kloosterveld kwam André Cherlet bij
groenzwart terecht.
De rol van Cercle-icoon
Robert Braet was daarin van doorslaggevend
belang. De piepjonge
knaap ontpopte
zich tot een technisch vaardige binnenspeler die vooral op links opgesteld
werd.
Rechtsvoetige spelers
werden als linkerinside geplaatst om zo met
hun favoriete voet het
doel te
kunnen bestoken. Het talent was ook de Brusselse selectieheren opgevallen en
weldra
werd André uitgenodigd voor de Heizel-trainingen die meestal op woensdag werden
georganiseerd.
Een unieke ervaring die tot Cherlets mooiste herinneringen behoren. Van Brugge ging het
met de
trein richting
hoofdstad waar André nog een tram moest nemen om de oefenvelden te bereiken.
Zo speelde de Sijselenaar
met de nationale junioren een voormatch op de Heizel
in afwachting
van de
vriendschappelijke wedstrijd België-Ierland (10 mei
1950,met 3 goals van bomber Jef
Mermans, 5-1 !). Twee jaar daarvoor, in de winter van 1949, debuteerde
de 17-jarige in het
eerste elftal
van Cercle. Het werd een echt succes want dat seizoen
(1948/49) was André niet
meer uit de
ploeg te krijgen. De volgende jaren had Cherlet het
echter moeilijk om zijn status
te
bevestigen. De militaire dienstplicht stak stokken in de wielen en ook een
chronische dijblessure
berokkende de
voorspeler veel last.
Cherlets beste
seizoen werd het voetbaljaar 1952/53. Door een herschikking van de reeksen zat
Cercle
plotseling in derde klasse en de toekomst zag er alles behalve rooskleurig uit.
Cherlet was
dat seizoen
één van de weinige lichtpunten in een donker jaar. Hij scoorde oa. een hattrick
op het veld
van Beveren.
De volgende jaren brachten echter
opnieuw geen bevestiging. Cercle bleef maar wat
aanmodderen
en zocht
zijn heil in transfers van spelers uit Antwerpen (Derboven-Van
Gassen, later Thys en Loos) en
Gent (Vandercruyssen).
Allemaal potentiële concurrenten van Cherlet.
In zijn laatste seizoen bij
groenzwart lukte het dan toch. Cercle eindelijk
kampioen en ook André
droeg zijn steentje
bij in het behalen van de titel (10 opeenvolgende wedstrijden tussen januari
1955
en april
1955). Een ernstige quadricepsblessure maakte echter
een einde aan zijn sportieve tijd
bij de
groenzwarten. Toch bleef die titel iets speciaal. De originele kampioenschapsschaal is nog
steeds te
bewonderen ten huize Cherlet.
Bij FC Tielt
kwam hij zijn favoriete trainer, Louis Versyp, terug
tegen. Een vruchtbare en lucratieve
samenwerking. Na een
intermezzo bij Wevelgem en Steenbrugge
(als trainer) opteerde André
voor zijn
beroepsloopbaan bij de bank. De voetbalschoenen vlogen echter niet in de hoek,
want
Cherlet maakte
zich nog verdienstelijk in het corporatieve voetbal.