DERBOVEN VICTOR
Derboven Victor,"Vic" (foto, eigen archief)
Geboorteplaats ; Dikkebus
Geboortedatum ; 15 mei 1925
Veldpositie ; aanvaller
Teamloopbaan ;
1939-1953 Royal Beerschot Atlhetic Club
1953-1959
Cercle
1959-1960
Royal
Excelsior Football Club Moustier-sur-Sambre
1960-1961
Royal
Cercle Sportif Libramontois (Libramont)
1961-1966
Football
Club Nethezonen Eindhout
Plaats van overlijden ; Antwerpen
Datum van overlijden ; 11 augustus 2014
Cercle-cijfers ;
|
COMP.MATCH |
COMP.GOALS |
BEKER.MATCH |
BEKER.GOALS |
1953/54 3kl. |
28 |
5 |
2 |
|
1954/55 3kl. |
25 |
9 |
3 |
|
1955/56 3kl. |
30 |
12 |
2 |
|
1956/57 2kl. |
27 |
6 |
|
|
1957/58 2kl. |
22 |
7 |
|
|
TOTAAL |
132 |
39 |
7 |
|
Debuut ; 06/09/1953,v.Willebroek,home,0-0
Laatste match ; 11/05/1958,v.AS Oostende,away,3-2
Palmares ; kampioenschap,3e klasse A,1955/56
Rechtervleugel van de
kampioenenploeg 1955/56.
Derboven was
amper 4 jaar toen de familie verhuisde van het heuvelland naar de Antwerpse
metropool.
Zijn West-Vlaams accent is dan
ook totaal verdwenen.
Victor sleet zijn jeugd op de Wilrijkse voetbalterreinen en wie Wilrijk zegt, denkt
automatisch aan
“den Beerschot”.
Het lag dan ook voor de hand, dat
de jonge voetballer een aansluitingskaart tekende bij de mannekes.
Via de provinciale kadetten en de jeugdrangen stootte Victor door naar de eerste
ploeg.
De internationale verdediger Jo Pannaye (Tilleur) was één van
zijn eerste rechtstreekse tegenstanders.
Toch liep het niet altijd van een
leien dakje bij paarswit. Het werd eerder een wisselvallige periode want
Derboven kwam
maar tot ongeveer een veertigtal officieuze wedstrijden bij Beerschot.
Onder impuls van de al naar Cercle getransfereerde Richard Van Gassen en de nodige
centjes,
waagde Derboven het bij groenzwart.
Het was voor Cercle
de start van de Antwerpse kwaliteitsinjectie. Later verkasten oa. nog Loos en
natuurlijk Guy Thys naar Brugge.
Het doel was natuurlijk Cercle nieuw leven in te blazen. De ploeg zat in een
serieuze dip en geraakte
maar niet uit
de hel van derde klasse.
Victor speelde eerst nog enkele
matchen als centervoor, maar de vleugel was toch meer zijn plaats.
De tengere voetballer
(amper 60kg) was razendsnel en ook nog technisch
onderlegd, zodat hij
bij Cercle de geknipt man op de rechterflank bleek.
Maatje Van Gassen stond daarenboven inside
zodat
groenzwart er een gevreesd duo bij kreeg.
In tegenstelling met zijn
Antwerpse periode, veroverde Derboven al onmiddellijk
een basisplaats in
het eerste
elftal. Een stek die hij niet meer afstond.
Victor was niet alleen een
watervlugge aanbrenger, hij pikte ook regelmatig zijn doelpuntje mee.
Zijn scoregemiddelde mag dan ook
gezien worden.
Ondanks andere klasbakken zoals Crepain, Verleye en Pertry bleef de promotie echter uit.
Victor kon pas in zijn derde
seizoen bij Cercle eindelijk de kampioenstitel
vieren.
Met zijn 12 goals (Loos had er
18, Thys 13) leverde hij een aanzienlijke bijdrage in
het behalen van de hoofdgaai.
Tijdens het eerste deel van de
competitie maakte hij enkele winnende treffers tegen resp.
Vigor Hamme en Union Doornik.
Maar zijn 2 doelpunten op het
veld van Willebroek in een 1-2 uitzege, enkele
speeldagen voor het einde,
spraken
natuurlijk nog meer tot de verbeelding.
Ook in tweede klasse liep het
lekker tot dat Guy Thys bij het onbekende Moustier tekende.
Derboven vond het
eveneens een financieel mooi aanbod en ging mee.
Onder invloed van een
kapitaalkrachtige dokter waren de ambities van de Naamse eerste provincialer
natuurlijk
torenhoog. De promotie was een must, maar na enkele maanden droogde de
geldstroom
op en
verdween de wens als sneeuw voor de zon.
Victor bleef nog een jaartje
hangen in Wallonië en sloot zijn loopbaan af na een ernstig meniscusletsel.